Noriet radzi: Koszty działalności gospodarczej

Podczas gdy za oknem mróz nie odpuszcza, na podwórku Fiskusa można zaobserwować jego topniejące serce w zakresie kosztów prowadzonej działalności.

Warto w tym miejscu pochylić się nad korzystną interpretacją, która pojawiła się na kanwie sprawy związanej z nauką języka obcego.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Bez wątpienia wydatki na naukę języka obcego nie zostały wymienione w katalogu zawartym w art. 23 ww. ustawy, a zatem w przypadku spełnienia pozostałych przesłanek mogą być one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy wydatek poniesiony przez przedsiębiorcę na kurs języka może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, istotnym jest ustalenie:

1. czy taki wydatek związany jest z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy i umiejętności, które są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i które mają z nią związek,
2. czy taki wydatek służy tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia nie związanego z działalnością, a więc który co do zasady ma charakter osobisty.

Na kanwie rozpatrywanej sprawie ustalono, iż Wnioskodawca z dniem 1 czerwca 2016 r. rozpoczął jednoosobową pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług programisty. Wnioskodawca ma podpisaną umowę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na świadczenie wsparcia programistycznego w prowadzonych przez spółkę projektach. Kontrahent Wnioskodawcy ma podpisane umowy z różnymi osobami i firmami (w tym spoza Polski) z którymi musi współpracować podczas świadczenia usług. Obowiązkowym językiem komunikacji jest angielski. Chcąc jak najlepiej wykonywać swoją pracę Wnioskodawca musi także korzystać z książek, czasopism lub informacji specjalistycznych dotyczących programowania w języku angielskim.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawione informacje stwierdzić należy, że skoro chcąc świadczyć swoje usługi Wnioskodawca musi coraz lepiej posługiwać się angielskim, a poniesione wydatki na kształcenie językowe pozwolą osiągnąć przychód, to wydatki te mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Przy czym podkreślić należy, że ciężar wykazania związku poniesionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Po tym jak uznano, iż m.in. przedsiębiorcy mogą zaliczyć wydatki na spotkanie z klientami w restauracji do kosztów podatkowych PIT i CIT bądź zaliczyć wydatki na zakupy artykułów spożywczych dla pracowników, np. owoców i warzyw wykładanych w ogólnodostępnych miejscach oraz kawy i herbaty, mamy oto przed oczami kolejną korzystną i po prostu racjonalną interpretację wydaną na korzyść podatnika.

Źródło: interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu (3063-ILPB1-1.4511.215.2016.2.IM)

autor: Paulina Stańczak-Wypych – adwokat